dodge

[dɔdʒ] 1. n

unik m

2. vt

tax uchylać się (uchylić się perf) od +gen; blow, ball uchylać się (uchylić się perf) przed +instr

3. vi

robić (zrobić perf) unik

he dodged the question — uchylił się od odpowiedzi

to dodge out of the way — uskakiwać (uskoczyć perf)

to dodge through the traffic — przemykać się (przemknąć się perf) między samochodami

* * *

[do‹] 1. verb

(to avoid (something) by a sudden and/or clever movement: She dodged the blow; He dodged round the corner out of sight; Politicians are very good at dodging difficult questions.) uchylić się od, uniknąć, wymknąć się

2. noun

1) (an act of dodging.) unik

2) (a trick: You'll never catch him - he knows every dodge there is.) sztuczka

•

- dodgy